Als facilitator ben je niet de kok die constant staat te roeren, maar de hoeder van het vuur.
Vanochtend stond ik in mijn keuken, waar een grote pan soep zachtjes stond te pruttelen op het vuur. De geuren van kruiden en groenten vermengden zich langzaam, elk ingrediënt gaf zich over aan het geheel. Het deed me denken aan de essentie van intuïtief faciliteren – de kunst van het laten sudderen.
Net zoals een goede soep tijd nodig heeft om haar volle smaak te ontwikkelen, heeft een transformatieproces ruimte nodig om te ontvouwen. Als facilitator ben je als een kok die weet wanneer het vuur lager moet, wanneer er een snufje zout bij kan, en vooral – wanneer je het gewoon moet laten sudderen.
De kunst van het faciliteren ligt in het vertrouwen op dit natuurlijke proces. Net als een vroedvrouw die de wijsheid van het lichaam kent, weet een goede facilitator dat de diepste transformaties vaak gebeuren in de ruimte van ‘zijn’ – niet in het constante roeren en aanpassen.
Ik herinner me een recente retreat waarin een deelnemer worstelde met een diep patroon. De verleiding was groot om in te grijpen, om oplossingen aan te dragen. Maar ik wist: dit heeft tijd nodig. Dit moet sudderen. Door aanwezig te blijven met een ontspannen mindset, zonder in de verkramping van ‘moeten veranderen’ te schieten, ontstond er ruimte voor haar eigen wijsheid om naar boven te komen.
Want dat is waar het om gaat bij intuïtief faciliteren:
– Het creëren van een veilig veld waarin transformatie kan sudderen
– Het vertrouwen op de innerlijke wijsheid die in ieder mens aanwezig is
– Het bewaken van de temperatuur – niet te heet (forceren) en niet te koud (afstandelijk)
– Het herkennen wanneer iets tijd nodig heeft om te integreren
Als facilitator ben je niet de kok die constant staat te roeren, maar de hoeder van het vuur. Je zorgt dat de temperatuur klopt, dat de ingrediënten aanwezig zijn, en dan… laat je het sudderen. Je blijft aanwezig, alert, maar zonder in te grijpen.
Dit vraagt om vertrouwen. Vertrouwen in het proces, in de wijsheid van de ander, in de natuurlijke flow van transformatie. Het vraagt ook om het loslaten van je eigen behoefte om te ‘fixen’ of te ‘helpen’.
Want juist in dat sudderen, in die ruimte van niet-doen, gebeurt het echte werk. Daar mengen de inzichten zich met ervaring, daar zinkt de wijsheid van het hoofd naar het hart, daar vindt de ware integratie plaats.
En soms, als het tijd is, als alles goed heeft kunnen sudderen, ontstaat er iets magisch. Dan komt er een moment van kristalheldere waarheid, van diepe transformatie. Niet geforceerd, niet gepusht, maar natuurlijk gerijpt – zoals een perfect bereide soep die precies op tijd klaar is.
Dat is de kunst van intuïtief faciliteren: het creëren van de juiste omstandigheden en dan… laten sudderen.
