Ik ben gek mijn brein, maar ik ben inmiddels toch echt verliefd geworden op de kunst van het waarnemen en voelen. Het vergoot mijn levensvreugde, levenskracht en levensgenot. Zo ontdekte ik een paar jaar geleden dat ik totaal onbewust omging met mijn sensaties en het waarnemen ervan. Sensaties onderdrukte ik, namelijk. Ik was daarin onbewust bekwaam geworden.

Ik was eigenlijk bang om te voelen, want dan moest ik er iets mee. Dan moest ik er eigenaarschap over nemen en ik wist niet hoe ik dat moest doen. Ik managede mijzelf dan ook volledig strak hierin en manipuleerde mijzelf -en mijn omgeving- compleet. Innerlijke strategie: gevoelens MANAGE je gewoon. Punt. Maar ook dit was een onbewust programma. Nu kan ik het pas zien.

Ik creëerde mijn realiteit vanuit mijn mind in plaats van vanuit mijn hart. Alsof er een energie in mijn systeem zat die zoiets zei als ‘ik voel het lekker niet, ik voel het lekker niet… lalalala…’
Ik ging me verdoven. Dissociëren. Ontwikkelde eetstoornissen en depressies. Fobieën. Gevoelens van schuld. Ervaarde verwarring in de lust/pijndynamiek. Seksuele disconnectie etc.
Ik herinner me nog goed dat ik vele van mijn beschermingsmechanismen aan het afpellen was en op een dag mijn mentor aan de telefoon had.

Ik huilde. Paniekerig. Kinderlijk.

‘Ik vind het allemaal niet meer leuk, want ik voel me zo gevoelig en overprikkeld en het is me allemaal te veel, ik wil dit niet, ik kan dit niet… ik snap dat mijzelf afschermen voor mij gevoelens niet de oplossing is, maar dit kan ik helemaal niet dragen…’ et cetera et cetera.

Het was ook zo. Ik kon mijzelf in bovenstaande ook niet dragen. Ik kon mijn eigen veld nog niet houden. De bescherming brokkelde langzaam af, maar de vaardigheid om mijn energiesysteem te kanaliseren en schoon te houden was toen nog heel mager.

Die periode voelde ik mij als een loslopend ‘zenuwstelsel’ waar iedereen maar ik kon porren.
Ik moest leren in mijn lichaam aanwezig te blijven wat er ook gebeurd en hoe intens de sensaties ook zijn. Focus op de ademhaling en mijn hart open houden.

Aanwezig zijn. Schaamteloos en los van oordeel.

Die kinderlijke energie was ook logisch omdat ik in mijn kindertijd mijn beschermingsmechanismen had versterkt. Ik zette door. Ik liet toe. Ik pelde nog meer mijn beschermlagen af en leerde werken met mijn sensitiviteit.

Zo zat ik tijdens een 8daagse vipassana-retraite op mijn meditatie kussen en voelde een golf van sensaties opkomen en raakte in paniek. Tot ik tegen mijzelf zei: ‘Wat als je dit nu eens het komende meditatie-uur volledig toelaat en kijkt wat er gebeurt’.

Schoorvoetend.

Een achtbaan aan sensaties kwam voorbij dat uur en ik kon het amper kanaliseren. Maar ik genoot ook!
“F*ck man”, dacht ik. “Ik leef! Ik voel!”

Ik ontdekte dat het waarnemen en vol toelaten van sensaties in eerste instantie helemaal niet eenvoudig was maar het gaf me ook zoveel vreugde en levenslust terug. Naast de vaardigheid van waarnemen vraagt het dus ook vertrouwen en overgave om de sensaties volledig toe te laten.

Zonder filter waar te nemen.

In je hele lichaam te laten stromen en er vanuit ontspanning doorheen te ademen.
Het 2de chakra is namelijk ieders centrum van gewaarwording. Gewaarwording van o.a. gevoel, emotie, lust, verbondenheid, beweging, verandering. Het is dus de plek waar de buitenwereld als ware binnenkomt. De zintuigen zijn de poort en de filtering tussen de binnen en buitenwereld.
De mate van verbinding met je vaardigheid van voelen, waarnemen van je sensaties heeft direct invloed op je vermogen tot het laten stromen van je levensenergie. Dat sterkte mijn motivatie deze spier meer te trainen.

Door jaren intensief energetisch healingwerk te doen heb ik inmiddels ankers ontwikkeld om mijzelf bewust te maken van mijn waarnemingsvermogen. Het maakt het leven o.a. rijker, mooier, vrijer, vreugdevoller, intenser en diepgaand.

Er opent zich telkens een nieuwe laag. Een andere dimensie. Een diepere verbinding met voelen en waarnemen.

‘Ik ben dankbaar en gelukkig nu ik durf te voelen, ten volste geniet mijn eigen lichaam, mijn eigen kundalini-energie en geniet van het leven!’.